NG Kerk Adelaide

SKRIFLESING: Rigters 16: 3 – 32

Grootmense en kinders is versot op die verhaal van Simson. Simson se krag, spoed, dapperheid, intelligensie met raaisels en vindingrykheid as hy jakkalse se sterte aan mekaar vasmaak, is ’n trefferverhaal. Daarom word daar vir die rolprentteaters van die wêreld mense soos Tarzan, Rambo en Superman geskep. Dan wens ons ons was ook so sterk soos Tarzan, so paraat soos Rambo en so beweeglik soos Superman. Ja, elkeen van ons wens ons het krag gehad. Tog bly Tarzan, Rambo en Superman maar slegs maaksels van die silwerdoek.

Tog met Simson is dit anders. Hy is werklik, want hy was een van die Here se rigters oor sy volk Israel. Hy was ’n besondere rigter. Sy naam beteken “sonskyn”.  Ja, sy naam beteken “sonskyn” omdat hy ’n sonnige geaardheid gehad het. Hy was vrolik, vol grappe met ’n aansteeklike lag. ’n Sin vir humor het hy beslis gehad. Simson staan egter bekend vir sy krag. Vir ’n leeu stuit hy nie. (Hy was soos Paul Kruger). Hy was voorts ’n man met baie moed. Hy sou sommer man-alleen ’n duisend man trompop loop.

Hy was slim en vindingryk, want waar kry jy nou ’n beter plan as om jakkalse se sterte aan mekaar vas te maak met ’n brandende fakkel tussenin. Die jakkalse sal eenvoudig amok saai in die vyande se gesaaides. Sy raaisels getuig van intelligensie. Hy was ook baie avontuurlustig. Graag het hy die grens oorgesteek om amok onder die Filistyne te saai. Voorts was hy ’n begenadigde, want hy was ’n Nasireër. ’n Nasireër was afgesonder vir die Here. Jy mog nie wyn drink en ook mog sy hare nie gesny word nie. Jy mog ook nie aan ’n lyk of dooie karkas vat nie.  Daarom het die Here vir hom besondere krag en gawes gegee. In die Bybel lees ons van drie lewenslange Nasireërs naamlik Simson, Samuel en Johannes die Doper.

Simson was ’n jongman wat ’n rolmodel in sy tyd was. Daar was seker baie jongmanne wat gewens het hulle kon soos Simson wees. Ja, enige land sal graag so ’n soldaat in sy verkenningskommando wil opneem. Ja, menige moeder sal wens haar dogter moet ’n man soos Simson kry. Daarom was hy dan ook ’n haan onder die henne. Simson was suksesvol. Toe val Simson in die slagyster van die eeue, hy kry ’n grootkop.

Hy begin op sy eie kragte te steun en kry ’n oormaat selfvertroue. In plaas van weg van versoekinge te vlug, gaan soek hy versoekinge. Hy gaan hou vakansie onder die Filistyne. Hy gaan baljaar onder die meisies van die vyand. Hy dink: “Ek is sterk genoeg om die versoekinge te kan weerstaan.” So breek hy ook een na die ander sy Nasireërbeloftes.

Simson se groot fout was dat hy sy gawes vertroetel het en daarop vertrou het, maar die Gewer van die gawes vergeet het. Hy was bewus van sy krag en het hom daarop verlaat. In hoofstuk 15: 16 spog Simson: “Met die kakebeen van ’n donkie lê daar ’n hoop, twee hope. Met die kakebeen van ’n donkie het ek duisend man verslaan.” En toe Delila hom die laaste keer wakker maak, sê hy: “Ek sal uitkom soos elke vorige keer. Ek sal myself losruk.” Elke keer is dit net: Ek …, ek ….

Simson vertrou op sy krag en hy vergeet van die Here. Hy het so op sy krag vertrou, dat hy nie eers agtergekom het dat die Here van hom gewyk het nie.

In Simson sien ons ook die moderne mens wat vertrou op sy finansiële krag, sy militêre krag, die krag van sy verstand en rede en so gaan die lysie aan. Die mens van die 21ste eeu ly aan ’n ongelooflike grootheidswaan. Die moderne mens kan alles doen, hy het God amper nie meer nodig nie.

Ons verafgod ons eie vermoëns. Ons word ons eie Simson. Ons kan miskien nie ’n duisend man alleen doodslaan nie, maar ons kan ons wêreld beheer. In ons wêreld mag jy nooit jou swakheid openbaar nie. Nee, jy moet altyd sterk en in beheer wees. Ek moet self my probleme oplos, self my eie toekoms skep.

Maar Paulus sê as jy swak is, is jy sterk, as jy sterk is, is jy swak. Ook Simson het dit ervaar. Delila is sy ondergang. Verniet dink hy dat hy weer sal uitstap soos die vorige kere en homself losruk. Toe sy hare af is, toe is hy swak. Hy dog nog hy is sterk, toe is hy swak.

Sy oë word uitgesteek. Sy naam beteken “sonskyn”, maar hy het die laaste dae van sy lewe in duisternis gelewe. Hy kon ’n leeu doodslaan en met ’n donkie se kakebeen ’n duisend mense doodslaan. Nou moet hy soos ’n donkie maal. Sy lewensverhaal eindig tragies. Die eens sterk Simson het swak geword. Sy vertroue op sy eie krag was sy ondergang.

Wanneer Simson uiters bewus is van sy swakheid, roep hy God aan. Hoor hoe bid hy nou: “Here, my Heer, dink tog aan my! Maak my asseblief nog net hierdie keer sterk, o God, sodat ek my vir een van my twee oë op die Filistyne kan wreek.” Nou is Simson bewus daarvan dat hy sonder God net mooi niks is nie. Hy sien vir die eerste keer in sy lewe nie sy gawes, sy krag raak nie, maar hy sien die Gewer van sy gawes raak.

Toe hy swak is, toe maak die Here hom sterk. Met hierdie laaste daad van hom het hy meer bereik as in sy ganse lewe as Rigter. Toe hy God vertrou het, het hy meer bereik as al die twintig jaar wat hy op sy eie krag vertrou het.

Ons moet leer om minder op ons finansiële krag, ons sekuriteitstelsels, ons wetenskap, ons tegnologie, en ons vermoëns te steun. Ons moet minder steun op die krag van skoonheid, sukses, en geleerdheid. Ons moet ophou om onsself as sterk mense te sien wat altyd in beheer is. Want juis ons vertroue op ons eie kragte en vermoëns is ons ondergang.

Die groot komponis Beethoven was doof. Bewus van sy swakheid het hy elke oggend gebid: “Here, help asseblief vandag.” In die aand het hy gebid: “Dank die Here vir hierdie dag.” Op sy musiekstukke het hy aan die einde geskryf: “Soli Deo Gloria” – “Aan God al die eer.”

Paulus die groot apostel was ook gedurig bewus van sy swakheid.

As ek sterk is, is ek swak. As ek swak is, is ek sterk. Met swak mense, met krom stokke, kan God ’n reguit hou slaan.                      AMEN

(Hierdie is ‘n verwerking van ‘n preek wat ek eenmaal gelees het. Outeur onbekend.)

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide)