SKRIFLESING: Luk 19: 28 – 44

Aan wie se kant is God? Dwarsdeur die geskiedenis van die wêreld het die mense probeer om God aan hulle kant te kry.

Mense dink as God aan ons kant is, sal alles goed gaan. Dink maar aan voorbeelde in die moderne geskiedenis, wat getuig hoe mense, God aan hulle kant wil hê en as’t ware aan hulle kant wil plaas, byvoorbeeld soos in die Engelse volkslied: “God save the Queen”. Of die Duitse slagspreuk in die Tweede Wêreldoorlog: “For Gott, Volk und Vaterland”. In my ouma se eetkamer het daar ook ‘n prent gehang van al die Boere-generaals met die woorde: “Vir God, volk en vaderland.”  In die bevrydingsteologie is God geplaas aan die kant van die armes. Dan kry ons natuurlik ook die swart volksteologie, wat Christus aan die kruis uitbeeld met ‘n AK47 geweer. Of die wit volksteologie wat erg rassisties teenoor swart mense dink.

In die Anglo Boereoorlog het beide die Engelse en die Boere in God geglo. Voor elke slag het elke kant gevra dat God vir hulle die oorwinning moet gee. In rugbywedstryde, kan spelers maklik vra dat God asseblief hulle span sal laat wen. In die boerdery, kan een boer bid vir reën en dan wil ‘n ander boer wat met iets anders boer weer geen reën hê nie, want dit is sy oestyd.

Politieke partye probeer God aan hulle kant kry. So het die ANC ’n paar jaar terug verklaar dat hulle sal regeer tot die wederkoms. Onlangs het Julius Malema gesê in ‘n openbare toespraak op die ANC se uitspraak, dat die wederkoms reeds gekom het, want die EFF is die wederkoms. Dit is absoluut Godslasterlik as jy God wil gebruik vir jou politieke doeleindes en persoonlike voordeel. 

Maar ook die Jode het gedink in Luk 19: 28 – 44 dat God aan hulle kant is. Hulle het gedink dat Jesus die Messias is wat sou kom as die groot Rewolusionêr om die Romeinse juk af te werp. Dan sou hulle vry wees van die Romeinse wreedheid en die ondraaglike belastings van die Romeinse owerheid.

Daarom gee hulle vir Jesus so ‘n triomfantelike intog in Jerusalem. Die Jode het hulle klere en palmtakke voor Jesus uitgesprei. U sien dus die Jode wou Jesus ook aan hulle kant kry.

Dikwels maak ons, in ons persoonlike lewe net so. Ons dink God is aan ons kant. Ons maak ons eie lewenskeuses, solank God net daarby inval. Ons neem ons eie besluite. God moet eenvoudig maar net inval by ons besluite.

So maak ons van God ‘n pion op ‘n skaakbord wat ons kan rondstoot soos ons wil. Ons maak van die lewende God, ‘n afgod wat ons kan optel en aan ons kant kan plaas. Dan word God niks meer as ‘n gelukbringer vir ons.

Maar God laat Hom nie rondstoot of rondplaas nie. Wie aanmatigend verklaar: “God is aan ons kant”, dink menslik en klein oor die lewende en almagtige God. Nee, God kies nie kant nie. God het nie swart skape en witbroodjies nie.

God kies vir niemand kant nie. Die tempel in Jerusalem, wat Herodus die Grote gebou het en waarop die Jode so trots was is in 70 nC vernietig. Die Verenigde Koninkryke se eens magtige kolonialisme het tot ‘n einde gekom. Naziïsme het tot ‘n einde gekom. Apartheid het tot ‘n einde gekom. Wit en swart mense is voor God gelyk. God is nie ‘n politikus nie. Geen politieke party kan vir God opeis nie. God is niemand se eiendom nie.

In plaas van God aan ons kant te plaas, moet ons eerder biddend vra: “Is ek aan God se kant?”

U verstaan dus ons moet die vraag omkeer? Kan u nou verstaan waarom Jesus in vers 41 huil. Die antwoord vind ons in vers 42: “As jy tog wou insien wat vir jou vrede nodig is? ….”

Israel het nie politieke vrede nodig nie, ook nie politieke bevryding nie. Nee, Israel het versoening met God nodig. Daarvoor het Jesus gekom, vir die bevryding van sonde. Jesus het nie ‘n rewolusie op aarde of in politieke stelsels kom bewerk nie, maar ‘n rewolusie in ons harte. As daar ‘n rewolusie in ons harte plaasvind, sal daar ook verandering ten goede kom in politieke sisteme en ekonomiese stelsels.

Christus Jesus is nie ‘n politikus of ‘n militêre generaal nie. Christus Jesus is die Verlosser van siele en van mense. Wanneer Christus mense verlos, is mense in staat om te beding vir politieke vrede en geregtigheid.

Ek is aan God se kant as ek:

• In vrede met God leef.
• In vrede met my medemens leef.

Wanneer ek by God se norme, sy standaarde en sy wil inval, dan is ek aan God se kant. Wanneer God by my norme, my standaarde en my wil inval, dan probeer ek God aan my kant kry.

Gaan ek en jy in 2021 aan God se kant leef? Ons leef aan God se kant, as ons, ons ten volle onderwerp aan Sy wil. Dink net watter pragtige toekoms het hierdie land nie, as ons almal geleer het om aan God se kant te wees. As almal aan God se kant is, verval al verskille en ongeregtighede en onvrede. Dit maak plek vir eensgesindheid, geregtigheid en vrede.

Om aan God se kant te leef, beteken somtyds dat ek iets moet prysgee soos:

• My eiesinnige wil.
• My selfsugtige siening.
• My subjektiewe idee oor ‘n saak.
• My verkeerde norme of beginsels.

Geliefdes, kom ons leef in 2021 aan God se kant. Kom ons onderwerp ons aan Sy wil, dan sal God altyd teenwoordig wees in ons voorspoed en teenspoed. Aan God se kant, in Sy arms is ek alleen veilig.

Amen

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)

SKRIFLESING: Mat 2: 8 en 13 – 23

Mag korrupteer. Absolute mag korrupteer absoluut.

Herodus die Grote, tydens die geboorte van Jesus Christus is ‘n voorbeeld daarvan. Hy was ‘n gehate en genadelose despoot. Hy het soos ‘n Hitler, Stalin of een of ander gewetenlose Afrika leier opgetree. Hy het vir meer as 40 jaar regeer. Soos alle diktators het hy aan mag vasgeklou.  Hy het sy swaer, sy skoonma en later ook sy vrou doodgemaak, omdat hy in hulle ‘n bedreiging gesien het.  Herodus was ‘n moordenaar. Menslike lewe het vir hom niks beteken nie. In 7 vC het hy toe hy gehoor het, sy twee seuns span saam om hom van die troon te verwyder, het hy opdrag gegee dat hulle al twee doodgemaak moet word en dan ook spesifiek verwurg moet word.

Die Joodse geskiedskrywer Josefus het hom beskryf as ‘n barbaar. Hy was dan ook die bouer van die Tempel van Herodus, waarmee Herodus die Jode wou paai. Die tempel is in 70 nC verwoes deur die Romeinse regeerder Titus. Toe die wyse manne by Herodus navraag gedoen het oor die geboorte van die “Koning van die Jode” het hy en nie die ster hulle direk na Bethlehem gestuur, met die voorwendsel dat hy ook ‘n geskenk vir die Kind wil bring. Toe hy agterkom dat die wyse manne nie terugkom met die informasie wat hy verlang het nie, het hy al die seuntjies van twee jaar en jonger laat doodmaak. Hy wil die alleen koning en regeerder wees.

Ons kan onsself maklik van Herodus distansieer, asof daar nie in ons ook boosheid is nie. Maar eintlik is ons ‘n haarbreedte van Herodus.

‘n Klompie jaar gelede het ‘n Amerikaner ‘n artikel geskryf oor ‘n getuie in die verhoor van Adolf Eichman. Eichman was tydens die Tweede wêreldoorlog een van die meesterbreine agter die sogenaamde “Holocaust” van meer as 6 miljoen Jode.

Kort na die Tweede Wêreldoorlog is Eichman wat ontvlug het in sy afwesigheid verhoor. Tydens hierdie aanvanklike verhoor het Yehiel Dinur, wat die massadood vrygespring het, getuig teen Eichman. Jare later het in 1961 het spesialismagte van Israel vir Eichman in Argentinië gevang. Hy is weer verhoor en Dinur moes weer getuig. Toe hy vir Eichman in die hofsaal sien het hy flou geword. Was hy bang? Was dit haat of slegte herinneringe? Tydens ‘n TV onderhoud wat later gevolg het en die joernaliste vir hom die vraag gevra het, het hy verduidelik dat hy tydens die oorlog in absolute vrees geleef het vir die magtige man. Maar in 1961 in die hofsaal, toe Eichman gestroop is van sy mag het hy hom gesien vir die man wat hy was. “Gestroop van sy beeld van mag, was Eichman maar net ‘n gewone mens” het Dinur gesê. “En toe het ek meteens besef: Ek is ….. presies soos hy ….” Dit het hom laat flou word. Die rubriekskrywer se opskrif spreek boekdele: Eichman is in elkeen van ons.

Herodus is in elkeen van ons. Ons almal is geneig tot die sonde. Ons almal is geneig tot die bose. Ons almal is geneig om jaloers en lelik met mekaar te wees. Ons is geneig om mekaar in die rug te steek en onsself te bevoordeel ten koste van ander.  Ons doen dit nou wel nie in die mate as wat Herodus en Eichman dit doen nie, want ons beskik nie oor hulle mag nie.

Mag maak mense lelik. Mag laat jou op ander mense trap. Mag korrupteer. Absolute mag korrupteer absoluut. Sien ons dit nie elke dag in die koerante van politici wat hulle hande oorspeel met korrupsie nie.

Die magspel in huwelike en gesinne, waar mans wil mag hê oor vrouens – wat ons patriargie noem. Of waar vrouens die mag wil hê oor mans – wat ons matriargie noem. Of waar ouers met mag hulle kinders wil beheer.

Die magspel in die werksplek, in die kerk, in die sportklub of in die organisasie. Ons noem dit klein politiek. 

Mag maak mense lelik.

Maar dan kom Jesus in die wêreld, in die magtelose gestalte van ‘n Kind. Daar is ‘n Hillsong liedjie met ‘n bruggedeelte:

“You could have saved us in a second,
instead You sent a child”.

Jesus Christus se hele lewe en sterwe staan in die teken van magteloosheid. Hy het Homself ook met die magteloses in die samelewing kom assosieer. Hy het sy dissipels vermaan aan die eerste Nagmaalstafel, oor hulle so baklei om ereposisies aan die tafel. Daarom het Hyself die magtelose slaaf geword in Joh 13 en Sy dissipels se voete gewas. Jesus Christus was ‘n “servant-leader”.

Robert Greenleaf het in 1970 in sy artikel “The Servant as a Leader,” die term “servant leadership” as volg beskryf: “The servant-leader is servant first… It begins with the natural feeling that one wants to serve, to serve first.” Servant leadership flips the typical leadership script by putting people ahead of power.”

Dit is wat Kersfees vir ons wil leer. Om mag prys te gee. Verantwoordelikheid is nie dieselfde as “mag” nie. Niemand het “mag” oor iemand nie. Jy het slegs verantwoordelikheid teenoor ander mense. ‘n Polisieman het nie mag oor jou nie, hy het net ‘n verantwoordelikheid teenoor jou. ‘n Politikus het nie “mag” oor mense nie, hulle het net ‘n verantwoordelikheid teenoor mense. ‘n Man het nie “mag” oor sy vrou nie. Hy het net verantwoordelikheid teenoor sy vrou. ‘n Vrou het nie “mag” oor haar man nie. Sy het net ‘n verantwoordelikheid teenoor haar man. Ouers het nie “mag” oor hulle kinders nie, hulle het net ‘n verantwoordelikheid.

Dit is wat ons politieke leiers nie verstaan nie. Dit is waarmee ons almal sukkel.

Gee mag weg. Neem verantwoordelikheid op.

Herodus die Grote, met sy magsbewustheid het die magtige tempel van Herodus gebou, maar die tempel is in 70 nC deur Titus afgebrand en verwoes, dat nog net die klaagmuur oorgebly het. Jesus Christus het sy mag weg gegee en ons as gelowiges leef voort as tempels van Christus en die Heilige Gees.

Mag ons die ware gees van Kersfees verstaan en ons mag weggee en ons verantwoordelikheid opneem om “servant-leaders” te wees ook in 2021 en elke dag van ons lewe.

Amen

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)

SKRIFLESING: Mat 2: 1 – 12

God gee op ons lewenspad vir ons tekens, waarin Hy self aan ons verskyn. Dit vra ‘n geloofsoog om dit raak te sien, as komende uit die hand van God. God se tekens kan openbarend wees of geloofsversterkend wees. Ons glo mos in die Heidelbergse Kategismus dat God Homself openbaar deur die algemene en die besondere openbaring. Die algemene openbaring is deur die natuur, geskiedenis, besondere insidente of deur jou gewete. Die  besondere openbaring is deur die Woord van die Here self.

In die Kers Evangelie het God ook in tekens verskyn. Hy het sy engel gestuur om die boodskap aan Maria en ook later aan Josef te bring. Die skaapherders het die teken gekry van ‘n engelekoor wat die boodskap van Jesus se geboorte gebring het. Die wyse manne (sterrekykers) het die teken van die Betlehem ster gehad, om hulle te bring tot die Jesus kind. Wat belangrik is, is dat ‘n mens altyd tekens moet evalueer aan hand van die Woord. So het die sterrekykers hulle dokumente geraadpleeg en Herodus het opdrag gegee dat die skrifgeleerders die Joodse dokumente moet raadpleeg. Die algemene openbaring, word altyd getoets aan die besondere openbaring, naamlik die Woord van God.

‘n Mens kan jou maklik mislei en dink dat jy nou ‘n teken van God gekry het, om van jou vrou te skei om met ‘n ander een te trou. Dan was dit eerder ‘n versoeking van die duiwel, want die Woord sê jy mag nie owerspel pleeg nie. Toets altyd tekens, of dit ooreenstem met die woord van God.

Die Bybel is vol tekens wat God uitstort om rigting en boodskappe vir mense te stuur. Noag het die teken gekry, van die duif met die olyftakkie wat terug gekom het na die ark. Dit was ‘n teken dat die vloed besig is om op te klaar. Moses het by die brandende braambos gekom en dit was die teken dat God regtig met Moses praat en hom roep om sy volk uit Egipte te lei. Die tien plae was tekens aan die Farao om sy volk te laat trek uit Egipte, maar telkens was hy Farao daaraan ongehoorsaam. In die woestyn was die kwartels, die manna, die wolkkolom, die vuurkolom, die water uit ‘n rots en nog vele tekens van God se troue sorg. Hiskia het ‘n teken gevra, dat God hom sal gesond maak. Toe het God die skaduwee tien trappe laat afsak teen die trappe van Agas. Die hele Ou testament is vol honderde tekens van God, van God se besondere bemoeienis met sy volk Israel. Daarom gebruik die profete ook baie metafore (beelde) wat dien as tekens van die Here se oordeel en verlossing.

Die Nuwe Testament is ook nie anders nie. Daar staan deur wondertekens het Jesus Christus Homself openbaar as die Seun van God. Die opgevoude doeke in die graf was ‘n teken van sy fisiese opstanding uit die dood. Ook die apostels het wondertekens gedoen, om die vroeë Christelike kerk te vestig. Die Nuwe Testament praat ook van die tekens van die Wederkoms wat ons sal sien.

Die sakramente, die doop en die Nagmaal is ook heilige tekens dat God by ons teenwoordig is en ons in die geloof wil versterk. Luther het in tye van aanvegtinge, terug gedink aan sy doop, as teken dat God by hom is. Daarom het hy die duiwel met die inkpot gegooi.

Daarom openbaar God Homself gedurig deur tekens aan die mens. Wanneer jy vir ‘n betrekking aansoek doen en jy kry dit nie, is dit ‘n teken dat God se wil vir jou anders is. Wanneer jy wel die betrekking kry, kan jy weet dit is God se wil. Daarom as jy vir ‘n pos aansoek doen, vra jy as’t ware dat God vir jou die teken moet gee of dit Sy wil is. Wanneer mense ‘n liefdesteleurstelling ervaar, is dit ‘n teken dat God vir jou iemand beter in die vooruitsig bespreek het. Daarom werk God deur die alledaagse gebeurtenisse in ‘n mens se lewe.

Ek onthou toe ons as gesin eenkeer van Bloemfontein terug gekeer het na Strydenburg was ek oor baie dinge besorg gewees. Tien kilometer buite Strydenburg het die mooiste reënboog gespan gewees oor die dorp en die kerk. Toe weet ek, God is met ons.

Eenkeer in Adelaide se pastorie se studeerkamer was ek onder verskriklike aanvegtinge, oor wat God se wil vir my is. Ek kon die heelnag niks slaap nie. Hier teen 4 uur die oggend tel ek die Apokriewe Ou Testament wat daar rondgelê het op en slaan sommer moedeloos by ‘n plek oop. Presies op daardie plek, waar my oog vang, kry ek die volmaakte antwoord op my geloofsaanvegting. Dit het vir my so rêrig gevoel, dat ek in die kamer gekyk het of ek nie die Here sien nie. Ek het toe rustig aan die slaap geraak.

Somtyds is ‘n mens amper in ‘n motorongeluk en dan beskerm God jou op ‘n ongelooflike wyse. Dan dien dit as ‘n teken van God se sorg en trou. Dikwels ervaar mense kontantvloeiprobleme, wat hulle wakker laat lê. Dan word ‘n mens verras hoe God elke dag die regte hoeveelheid kwartels en manna voorsien.

Die lewe is vol tekens van God se troue sorg. Dikwels ervaar kankerlyers en mense wat swaarkry, die Goddelike tekens baie spesifiek wat vir hulle moed gee op die pad vorentoe.

Martin Luther het  beleef en geskryf, dat ‘n mens God leer ken op 4 maniere, naamlik deur die Woord, die gebed, meditasie en die ervaring van Sy tekens.

Die Wesleyaanse vierhoek praat van die vier pilare waarop Goddelike openbaring rus, naamlik die Skrif, die tradisie, die rede en dan ook die ervaring.

Mense moet oor hulle ervaring van God praat. Daar staan in die Kersevangelie dat die herders gegaan het en vertel wat hulle gesien en gehoor het. Die wyse manne het ook weer rondgegaan en oral navraag gedoen van hulle ervaring van die sterre en die antieke dokumente.

Deel jou ervarings van God, met ander. Daardeur bemoedig jy hulle in die geloof.

Mag ons ook in die Kersfeestyd vertellers wees van ons ervarings met God en van die wonderlike tekens wat God ook in die afgelope jaar vir ons gegee het van Sy troue sorg en liefdevolle bemoeienis met ons.

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)  

SKRIFLESING: Spreuke 9:1 – 2

Wat is die belangrikste vertrek van ‘n huis? Wat is die belangrikste meubelstuk in die huis?

Verseker is die kombuis of eetkamer die belangrikste vertrek in die huis. Die belangrikste meubelstuk in die huis is die kombuistafel of die eetkamertafel. Ek verkies natuurlik die kombuistafel. My eerste kosbaarste kinderherinneringe was gewees toe ons elke aand saam geëet het rondom ‘n geel kombuistafel. By my oupa en ouma se huis onthou ek, hoe ons altyd in my ouma se kombuistafel gekuier het met die heerlike warm Aga stoof. Dit is ingebrand in my geheue.

Saamkuier rondom ‘n kombuistafel, bring huwelikspare, gesinne en families bymekaar. Dit skep samesyn en warmte. Verhoudings groei rondom die kombuistafel.

In die vroeë Bybelse tyd het mense gewoonlik net twee etes gehad. Daar was ‘n “brunch” omtrent so tussen 10h00 en 11h00. Mense het geëet om krag te kry vir die dag se werk. Aan die einde van die dag het die werkers huis toe gegaan en dan het hulle elke aand feesmaal gehou. Dan het hulle gekuier, geëet, stories vertel, gedans en wyn gedrink. Dit was die hoogtepunt van elke dag. Ps 23: 5(a) sê “U dek vir my ‘n tafel”. 

In Ps 128: 3 staan daar :  “Jou vrou is soos ‘n vrugbare   wingerdstok in die binnekamers   van jou huis.   Jou kinders is soos olyfboompies   om jou tafel.”

In Spreuke 9:1 – 2 staan daar: : “Wysheid het haar huis gebou,   sy het haar sewe pilare uitgekap.  Sy het haar slaggoed geslag,   haar wyn gemeng,   en ook haar tafel voorberei.”

In die Pasga tradisie het gesinne elke Vrydagaand die Pasga maaltyd saam geëet. Dan het die pa van die huis elke keer vertel hoekom hulle die Pasga vier. Hulle vier die uittog uit Egipte, die plek van slawerny. In die Nuwe Testament is die Pasga vervang met die Nagmaal, wat ook ‘n ete aan ‘n tafel is. Die Nagmaalstafel bind die gemeente in ‘n eenheid, om te gedenk dat Jesus Christus ons uit die slawerny van sonde verlos het.

Die vroeë kerk het ook gereeld elke Sondag, die gemeenskaplike maaltyd saam geëet, om hulle innerlike verbondenheid aan mekaar te vier. Hierdie gebruik het die Christelike kerk goedgesind gemaak in die gemeenskap en hulle getalle het gestyg.

U sien as die tafeltradisie sterf, dan sterf die kwaliteit van verhoudinge.

Die Boesmans se kombuistafel, was om elke aand rondom die vuurtjie te sit en stories te vertel, te eet, te kuier, legendes oor te vertel en diere se geluide en bewegings na te maak. Daarom bestaan die Boesmantradisie al duisende jare in Suider Afrika. Maar ongelukkig het die Boesmans verwesters. Hulle het televisies gekry, selfone gekry, oonde gekry. Hulle kuier nie meer op Smitsdrif bymekaar soos hulle voorouers nie. Die Boesmankultuur is besig om uit te sterf, omdat hulle vuurtjies (hulle kombuistafel) nie meer bestaan nie.

Voor 1976 was huwelike en gesinne baie gesonder, want daar was nie televisie of selfone en tegnologie  nie. Mense het nog gekuier rondom die kombuistafel. Met die aanvang van televisie het mense op skinkborde voor die televisie gekuier. Met die begin van selfoontegnologie is mense meer besig voor die etenstafel om teksboodskappe te stuur. So is die kombuistafel verwaarloos. 

Die tyd rondom die kombuistafel is heilige tyd. Daardie 45 minute vir aandete is heilig. Die televisieprogram  kan maar wag of opgeneem word. Die selfoon kan maar op “silent” geplaas word. In daardie 45 minute skenk ons 100% aandag aan mekaar. Dit laat huwelike oorleef, dit gee sekuriteit aan kinders. Dit skep kwaliteit tyd in verhoudings. Dit word kosbare herinneringe. Kos is nie gemaak om alleen geëet te word nie. Kos moet in samesyn en saamkuier genuttig word.

Prof Anna Fishel  of the Harvard Medical School skryf in “The Washington Post” as volg: “Kids who eat dinner with their parents experience less stress and have a better relationship with them. This daily mealtime connection is like a seat belt for traveling the potholed road of childhood and adolescence and all its possible risky behaviors.” Sy verduidelik dan ook dat baie wangedrag van kinders te wyte is dat daar daar nie ‘n kombuistafel – kultuur was nie.

Kersfees gaan ons ook rondom ‘n heerlike kostafel sit. Dit gaan nie net oor die kos nie, maar oor die samesyn en verhoudinge wat verdiep en versterk word.

Geseënde Kersfees vir u en u gesin rondom die tafel.

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)

SKRIFLESING: Luk 2:8 – 20

Wanneer ‘n baba gebore word, sien die naby familie en vriende heel eerste die nuweling. Dit gaan met groot vreugde gepaard. Die familie het groter geword.

Die eerste genooides in Luk 2 na Jesus se geboorte was skaapherders. In godsdienstige kringe is hulle dikwels as onrein gesien. Die destydse herders is nie eens as getuies in ‘n Joodse hof toegelaat nie. Die openbare beskouing van skaapherders was dat hulle diewe en bedrieërs was, omdat hulle dikwels sonder toestemming met hulle skape oor ander mense se eiendom getrek het. Dikwels het hulle ook hul skape op ander mense se veld laat wei. Soos ons hier in die Oos Kaap kwaad is vir die herders wat hulle vee, die dorp injaag om mense se blomme, plante en bome te verslind. Baie van die skaapherders in die Bybel was voortvlugtend vir die gereg en het maande en weke in die veld en woestyn gebly en saans as dit donker is om die vuur gesit het. Hulle het van vuurrook en skape geruik. Hulle was onwelriekend en ongewild. Skaapherders was van die laagste klasse in die Joodse samelewing.

‘n Mens kan jou net indink hoe die skaapherders nie geskrik het toe hulle die engelekoor gehoor nie. Toe hoor hulle die goeie nuus dat Christus die Here daardie dag vir hulle gebore is in Bethlehem. Die teken wat hulle gekry het was ‘n baba wat in doeke toegedraai in ‘n krip lê. Verbeel jou die reuk en die speeksel van diere in ‘n diere krip, omdat daar geen ordentlike huisvesting vir Hom was nie. Ons sou vandag die Kinderbeskermingsvereniging of die Welsyn gebel het. Kom verwyder die kind, die toestande is swak. Die prentjie lyk nie reg nie.

Vir ons maak die prentjie nie sin nie, sê Stephan Joubert. Maar vir die herders het hierdie prentjie sin gemaak. Dit was húlle Verlosser. Hy het hulle reuk aangeneem, skryf Stephan Joubert.  Hy het opgedaag in ‘n wêreld wat vir hulle bekend was. Dit was aan die anderkant totaal onbekend vir die rykes en vooraanstaandes en vir die vroom godsdienstiges.

Jesus se vreemde aankoms, verklap wat was sy doel, waarom Hy gekom het na hierdie wêreld. Hy het gekom na mense aan wie die onwelriekende reuk van sonde gehang het. Dit is die Evangelie. Maar toe het die kerkgeskiedenis Hom toegeverf in romantiese Kerskaartjies, waarin Hy geverf is as ‘n adellike babatjie, omring deur heiliges en edelmanne.   

Jesus Christus is die groot Soeker. Ons is soos Adam en Eva, mense wat wegkruip vir God.  Daarom skryf Stephan Joubert so treffend: Ons is nie “seekers” soos wat sommige soeker-sensitiewe kerke glo nie; ons is “hiders”. God se Kind is die Groot Soeker. Hy bly op ons spoor, totdat Hy ons inhaal.

Daarom het Jesus gekom vir die stukkendes, die verlorenes, randfigure, afgeskryftes, eensames, sondaars en vir almal wat die reuk van sonde in hulle eie lewe ruik. Die tragedie is dat die mens nie altyd sy eie stank en reuke kan ruik nie. Jy kan nie jou eie asem ruik nie. Daarom sukkel ons so om ons eie sonde te ruik. Ons ruik maklik ander mense se sonde. Daarom moet die Heilige Gees ons ‘n bewustheid gee van ons eie sondige reuke.

Die skaapherders het besoek gebring by die Kind, wat later die “Goeie Herder” sou word. Hy sou word die Goeie Herder, waarvan koning Dawid, honderde jare tevore van gedig het in Psalm 23. Hy het die goeie Herder geword wat Sy skape by die naam ken. Hierdie Herder sou ook later Sy lewe vir Sy skape aflê. In Esegiël word geskryf van die slegte herders, naamlik die politieke en godsdienstige leiers wat die volk uitgebuit het. Dan word voorspel van die goeie Herder wat kom, om die wat mank en siek en kruppel en uitgestoot is op te tel en na veiligheid te dra.

Daarom gaan Kersfees oor weerloosheid en broosheid. Kersfees gaan oor om te gee. Kersfees gaan oor om uit te reik na ander mense wat weerloos is.

Mag u en ek ook in die Kersfeestyd, met die reuk van sonde wat aan ons kleef opnuut verwonderd staan voor die krip in Bethlehem.

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)