SKRIFLESING: Spreuke 4:23

Spreuke 4:23 lees: “Bewaak jou hart meer as enigiets wat bewaar word, want daaruit ontspring die lewe.”

Ons is goeie bewakers van ons materiële eiendom en besittings. Ons is ook goeie bewakers van ons eie lewe. Ons bring diefwering in ons wonings en werkplekke aan. Ons sit staalhekke op en installeer alarms. Ons vra vir Smhart om ons te beskerm. Die Smhart WhatsApp-groep is baie bedrywig met versoeke van mense om beskerm te word. Sommige mense skaf vir hulle vuurwapens of honde aan.

Ons bewaak ons gesondheid, deur dokter toe te gaan en medisyne te gebruik om ons lewe te verleng. Ons word opereer om ons lewe te red of om ’n beter kwaliteit lewe te hê.

Ons spandeer baie geld om ons besittings en gesondheid te bewaak en op te pas.

Maar dan sê Salomo in Spreuke 4:23 ons hart moet bewaak word meer as enigiets wat ons bewaar. Met ander woorde ons moet ons hart meer oppas as ons besittings en gesondheid of enigiets anders.

Die hart is die setel van ons emosies. Uit die hart kom bitterheid, afguns, jaloesie, onvergewensgesindheid, haat, naywer, selfsug, vyandskap, twis, woede, tweespalt, skeuring, onvriendelikheid en alles wat lelik is. Ons moet ons hart bewaak van dié slegte emosies.   

Maar wanneer jy jou hart bewaak, kom die goeie eienskappe soos liefde, blydskap, vrede, geduld, vriendelikheid, goedheid, getrouheid, sagmoedigheid, nederigheid en selfbeheersing na vore.

Ons is swak bewakers van ons harte!  “Ons laat eenvoudig te maklik toe dat die goeie dinge wat die Gees in ons harte kom bêre het, van ons gesteel word.  Ons bewaak nie ons harte soos ons die ander goed in ons lewe bewaar nie.  Ons laat eenvoudig te maklik toe dat ons vreugde gesteel word, dat ons liefde, ons geduld, ons vriendelikheid uit die kluise van ons harte gesteel word!” (Dr. André Oosthuizen)

Die ingang tot ons hart moet ons ook beskerm en bewaak. Dikwels laat ons toe dat rommelstrooiing in ons harte plaasvind. Ons ervaar soveel negatiewe dinge daar buite in die wêreld en dit beïnvloed ons hart en kom maak nes in ons harte. Al die negatiewe nuus in die wêreld, al die negatiewe plasings op sosiale media, kom ons hart binne. Dit maak ons harte, en gevolglik ons gedagtes, ook negatief. Later lyk ons harte soos ’n woonbuurt vol rommel.

Ook die uitgang van ons hart moet ons bewaak. Daar moenie negatiewe en afbrekende goed uit ons hart uitgaan nie. Ons moet ’n wag voor ons hart en voor ons mond plaas.

Die hart word ook maklik mislei om agter vreemde afgode aan te loop. Calvyn noem nie verniet die hart ’n afgode-fabriek nie. Die hart produseer gedurig nuwe afgode wat die mens weglei van egte en ware aanbidding van God. Ons harte raak lief vir geld, status, aansien, mag en vleeslike begeertes. Daarom moet ons ons hart daarteen bewaar om ’n afgode-fabriek te word.

Ds. Jannie Pelser noem dat “roem, rande en rokke” al die meeste mans in die geskiedenis tot ’n val gebring het. Richard Foster praat weer van “sex, money and power” wat die meeste mans tot ’n val bring. Juis daarom moet jy jou hart bewaak.

’n Deel van my verhouding met Jesus is om my hart teen leuens te bewaak. Jy kan byvoorbeeld dink jy is nie goed genoeg nie. Jy kan dink jy is ’n mislukking. Jy kan dink jy het as mens gefaal. Maar dit is alles leuens. Moenie dit glo nie. Bewaar jou hart teen dié leuens. Daardie leuens kom van die duiwel. Bewaar jou hart daarvan.  Vul eerder jou hart met ’n positiewe en opbouende ingesteldheid teenoor jouself en ander mense.

Om jou hart te bewaak, beteken ook dat jy jou hele hart vir die Here moet gee. Jy kan nie maar slegs ’n gedeelte van jou hart vir die Here gee nie. Jy moet die Here met ’n onverdeelde hart liefhê. Die volgende verhaal van ’n onbekende skrywer haal ek aan: “Daar was ’n man wat in ’n groot dubbelverdiepinghuis gebly het. Iemand het aan sy deur kom klop en toe hy oopmaak, staan Jesus daar. Hy nooi Hom toe in en sê: ‘Kom bly in die boonste verdieping, asseblief.’ Die nag was daar ’n klop aan die deur en toe hy oopmaak, staan die duiwel daar en stamp die deur oop en slaan hom en maak hom seer. Die volgende dag kla hy by Jesus en sê: ‘Hoekom gebeur dit nou met my?’ Jesus sê: ‘Jy het my die boonste verdieping gegee en gesê ek moet daar bly. Ek het nie toegang tot die onderste verdieping nie. Hy sê toe vir die Here dat Hy in sy hele huis kon bly, maar dat hy graag nog een kamer vir homself wou uithou. Dieselfde nag was daar weer ’n klop aan die deur. Moedeloos het hy maar weer die deur oopgemaak en die duiwel daar gekry. Hy wou die deur toestamp, maar die duiwel was sterker as hy en het die deur oopgestamp en hom weereens geslaan en seer gemaak. Die volgende dag was hy baie teleurgesteld en het moedeloos vir Jesus gesê: ‘Ek het U die hele huis gegee om in te bly en hoekom laat U toe dat ek geslaan en seergemaak word?’ Jesus het gesê: ‘Jy het die een kamer vir jouself uitgehou. Ek kan slegs beheer neem van kamers waar jy My toelaat.’ Jesus is nie ’n indringer nie. Hy vat slegs beheer van ons lewens waar ons Hom inlaat. Die man het mooi gedink en gesê: ‘Here, U kan nou maar die hele huis kry en dan sal ek by U woon. Ek gee alles prys en U het beheer oor al die vertrekke in my huis.’ Die nag was daar weer ’n klop aan die deur en hy wou net weer moedeloos word, maar het nogtans gegaan om te kyk wie daar was. Toe hy wou oopmaak, het Jesus se hand by hom verby gekom om die deur oop te maak. Die duiwel het verskrik in Jesus se oë gekyk en gesê: ‘Jammer, verkeerde adres!’ Kom ons gee ons hele lewe vir Jesus en plaas Hom in beheer.” Dit sal ons hart bewaar. (Aanhaling uit “Lig en Lewe Christen Familie Sentrum” se webtuiste.)

Gee jou hele hart vir Jesus. Dien die Here met ’n onverdeelde hart. Jy kan nie die Here aanbid en nog ander moderne afgode ook aanbid nie. Dit is sinkretisme. Dan maak ons soos die volk Israel wat die Here aanbid het in die tempel, maar tog ook die Baäl-afgode op die hoogtes aanbid het.  Dan vervreem ons onsself van God. Die volk Israel het hulleself dikwels vervreem van God en dan in ballingskap gegaan.

Toe ek ’n klein seuntjie was, het my ma vir my geleer om te bid: “Here ek is ’n kleintjie klein, maak my hartjie rein.” Dit moet ook in die hart van ons gebedslewe wees, naamlik om ’n rein hart te hê. Die sewende saligspreking gaan juis daaroor om ’n rein hart te hê.

Koning Dawid het ná sy owerspel met Batseba en die moord op Batseba se man Uriah tot inkeer gekom nadat die profeet Natan na hom gekom het. Hy het hartgrondelik in Psalm 51 gebid dat die Here weer vir hom ’n rein en opregte hart gee. Dawid wou die Here dien met ’n onverdeelde hart.

Moeder Theresa het ten spyte van haar roem eenvoudig gelewe en haar hart bewaak. Uit haar antwoorde op politieke kwessies het dit geblyk dat sy werklik eenvoudig gedink het oor die lewe, tot op die punt van naïwiteit. Tog het daar uit haar gestraal ’n krag en ’n vryheid wat onbeskryflik is.

Omdat sy God so helder gesien het en haar hart bewaak het, was sy nie meer bang vir mense en hulle vooroordele en hulle reëls nie, sy was vry en onbevrees om God te dien soos Hy gedien wil wees. En as ’n mens na haar kyk, kan jy in haar oë sien dat sy in haar eenvoud werklik gelukkig en tevrede was. 

’n Rein hart is die bron van ’n Godvrugtige lewe. Spreuke 4:23 sê die beloning van ’n hart wat bewaak word, is dat “die lewe daaruit spruit”.

As jy jou hart bewaak van alles wat negatief is, sal jy oorvloedige lewe ervaar. Die ware lewe spruit uit ’n hart wat bewaak word. Die “ware lewe” beteken  jy sal werklike vreugde en vrede ervaar.

Bewaak jou hart, meer as wat jy jou beursie, selfoon, besittings en lewe bewaak. Dan sal jy die ware lewe beleef van vryheid, geluk en vrede.

Amen.

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)

SKRIFLESING: Jeremia 2: 1 – 13

’n Mens vergeet tog so gou. ’n Mens vergeet name of jy vergeet iets wat jy moes doen of wat jy moes koop. Ons vergeet ook dikwels iemand se verjaarsdag. Daarom het ons dagboeke, om ons te herinner aan afsprake of take wat voltooi moet word.

Ds Danie Mouton vertel die volgende storie in Preekriglyne: “Wie onthou nog die verhaal van die drie susters? Een was 92, die tweede 94 en die derde 96 jaar oud. Hulle het saam in dieselfde huis gewoon.

Een aand tap die 96-jarige vir haarself ’n lekker bad stomende water. Sy sit een voet in die bad, en haak toe vas. ‘Was ek besig om in die bad te klim, of om uit te klim?’ roep sy uit.

Die 94-jarige suster antwoord: ‘Ek weet nie, ek sal kom kyk.’ Sy begin die trappe boontoe klim, maar steek vas: ‘Was ek besig om op te klim of af te klim?’

Die 92-jarige sit aan die kombuistafel, besig om tee te drink. Sy skud haar kop. ‘Ek hoop nie ek raak ooit so vergeetagtig nie!’ roep sy uit. Sy klop op die houttafel om haar punt te maak. Toe sê sy: ‘Ek kom nou om julle altwee te help, ek gaan net eers kyk wie klop so laat aan die deur.’

Vergeetagtigheid is ’n nare ding. Dit disoriënteer jou. Dit bring jou van koers en  van stryk. Jy weet later nie meer of jy kom of gaan nie.”

Wanneer dit met ’n mens goed gaan, kan jy ook so maklik van God vergeet. As jy van God vergeet, begin jy afgode en wêreldse goed najaag.

Die volk Israel het ook in Jeremia se tyd van God begin vergeet. In die eerste hoofstuk van Jeremia lees ons hoe ’n jong priesterseun, Jeremia, geroep word tot profeet van Israel.   Hy word geroep om die swaar oordeel van God aan Israel te verkondig, omdat die volk die Here vergeet het. Daarom het Jeremia eers die verskoning gehad dat hy te jonk is. Maar die Here het hom gerusgestel en beloof om by hom te wees.

Die volk Israel en Juda het die Here vergeet. Daarom verwyt die Here hulle in Jeremia 2:6a met die volgende woorde: “Hulle het nie gevra nie, ‘Waar is die Here wat ons uit Egipteland laat optrek het, wat ons in die woestyn gelei het …”

Die volk het as’t ware die verlede vergeet en daarmee saam ook al die goedheid wat die Here in die woestyn oor hulle uitgestort het. Hulle ly aan geheueverlies. Hulle het hul storie, hul waardes en hul God vergeet. Nog verder sê die Here in Jeremia 2:32 – “Sal ’n jong meisie haar juwele vergeet, of ’n bruid haar lyfserpe?  Tog het my volk My vergeet, ontelbare dae lank al.”

Die volk het in die beloofde land wat God aan hulle geskenk het, begin afdwaal van die pad. In plaas daarvan om God te aanbid, het hulle begin om die Baälgode aan te hang. Baäl het gestaan vir vrugbaarheid. Vrugbaarheid van veekuddes, vrugbaarheid van landerye en baie kinders. Eintlik het hulle ’n soort van welvaartsteologie aangehang. Baäl sou hulle ryk maak.

Vergete was die 40 jaar wat die Here die volk uit Egipte, en deur die woestyn, die beloofde land binne gelei het. Totale geheueverlies.

Maar om te sê dat die volk van God vergeet het, klink aanvanklik nie so erg nie, want alle mense vergeet dikwels. Maar wanneer ’n mens van God vergeet, skuif jy God in werklikheid op die agtergrond en vervang Hom met afgode.  Elizabeth Achtemeier skryf dat geen mens in ’n “aanbiddingsvakuum” kan leef nie. Vergeet jy van God, is dit nie lank voor jy Hom inruil vir ’n moderne afgod nie.

Daarom is vergeetagtigheid met betrekking tot God so ’n ernstige saak.  Robert Vosloo skryf dat die ergste is dat die volk nie eers ’n goeie ruil gemaak het nie. Die volk verruil die almagtige God vir nikswerd en dooie afgode. In Jeremia 10:5 spot die profeet met die afgode: “Die beelde is soos ’n palmboom van pletwerk. Hulle kan nie praat nie, hulle moet gedurig gedra word; want hulle kan nie ’n voet versit nie. Moenie vir hulle bang wees nie, want hulle kan nie skade aanrig nie; en om goed te doen bestaan ook nie by hulle nie.”

“Nie eens die heidense volke verruil hulle gode nie, maar Israel sien kans om dit te doen.” (Robert Vosloo)

Die beste beeld om die volk se vergeetagtigheid en hulle verruiling van God vir afgode te beskryf, vind ons in Jer 2:13 – “Want twee wandade het my volk gepleeg: My, die fontein van lewende water, het hulle verlaat om vir hulle opgaarputte uit te kap –  gebarste opgaarputte wat nie water hou nie.”

In dorre landstreke is waterbakke met krake ’n katastrofe, want kosbare water word vermors. Om die God van Abraham, Isak en Jakob, die God wat deur die Nederlandse Geloofsbelydenis beskryf word as “die alleroorvloedigste fontein van alles wat goed is” te verruil vir vreemde gode wat nie jou diepste dors kan les nie, is so erg soos water opgaar in klipbakke met krake.

Daarom kan ’n mens God se toorn verstaan teen sy volk. Maar ’n mens moet dit reg verstaan. God se oordeel staan nie lynreg teenoor Sy liefde nie, maar vorm juis deel daarvan. Die Duitse teoloog Jürgen Moltman beskryf God se toorn as gekweste liefde – ’n teleurgestelde liefde wat enigiets sal doen om die verhouding te herstel.

God se toorn is ten diepste ’n oproep om Hom nie te vergeet nie.

So kan ons in 2023 ook maklik van God vergeet. Walter Brueggemann stel dit so: “Welvaart lei tot geheueverlies!”

Hoe vergeet ’n mens van God? Robert Vosloo het vyf maniere gelys: Ons vertel vir mekaar ander stories – stories van geldmaakskemas en winskopies word belangriker as verhale van God se sorg en goedheid. Ons handhaaf ander waardes soos selfgerigtheid, teenoor diens aan die gemeenskap. Ons skaf ander helde aan, soos die rykes wat ander uitbuit om ryk te word. Ons kyk anders na mekaar – ons sien in mekaar ’n bedreiging. Verder begin ons ’n ander taal praat: nie verhale wat van God se deernis en sorg praat nie, maar verhale van vrees, slinksheid en wanhoop.

Daarom moet ons in 2023 leer om God te onthou. Laurika Rauch sing die liedjie: “Vergeet om te vergeet, onthou om te onthou.” Mag dit ook van toepassing wees op ons geestelike lewe.

Chris van Wyk skryf: “Daarom moet ons die Here elke oomblik van elke dag voor oë hou.  Skep vir jouself ritmes en rituele om jouself aan die Here te herinner, en oor sy goedheid en nabyheid na te dink.  Daniël het drie keer ’n dag gebid as deel van ’n vaste patroon.  Jesus het telkens weer Homself onttrek om te gaan bid.  Die Here het ook die Sabbat ingestel om ons aan Hom te herinner. Ons het ons tye van “herinnering” nodig.  ’n Mens se stiltetyd is een só ’n tyd van herinnering, maar ons het ook gereelde tye van afskakeling en gefokusde aandag nodig, ’n rusdag, soms ’n “rusweek” (retraite) en soms selfs langer (sabbatsjaar), as dit moontlik is.”

Jou ervarings van God in die verlede moet vir jou moed gee vir die hede en toekoms. Ons almal het ervarings van hoe God ons in die verlede gehelp het. Ons moet dit gedurig in herinnering roep, dan sal dit met ons goed gaan. Dwaasheid is om van God te vergeet.

Maar dit is ook noodsaaklik om die verhale van God in herinnering te roep, want dit laat ons nooit onveranderd nie. Dit daag ons uit om in 2023 anders te dink en te leef. Herinneringe verander ons om die uitdagings van 2023 by die horings te pak.

Onthou om te onthou. Vergeet om te vergeet.

Amen

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)

BRONNELYS:

Bible Society of South Africa. Die Bybel 2020-vertaling met Deuterokanonieke boeke (Afrikaans Edition). Bybelgenootskap van Suid-Afrika. Kindle Edition.

Van Wyk. Chris. Bybelskool

Mouton. Danie. Preekriglyne

Vosloo. Robert. 1999. Prente van ’n passie. Bloemfontein: CLF Drukkers

SKRIFLESING: Deut 11: 1 – 15

In Deut 11: 12 belowe die Here sy sorg aan sy kinders dwarsdeur die jaar. Daar staan in die 1983-vertaling van die Bybel in Afrikaans: “Dit is ’n land waarvoor die Here jou God sorg: van nuwejaarsdag af tot oujaarsdag toe hou Hy ononderbroke sy oog daaroor.”

Die “land” waarvan gepraat word, is Kanaän, die beloofde land. In die skrifgedeelte staan dit teenoor Egipte, die land van slawerny.

Egipte is ’n woestynagtige land, wat plat is. As slawe moes die Israeliete met hulle voete leivore maak om die water uit die Nyl te kanaliseer na die groentetuine. Ook het hulle met hulle voete die trapmeul getrap om die water in die kanale op hoërliggende gebiede te kry. Dit het gepaard gegaan met moeite en sweet.  

In die beloofde land Kanaän is dit egter anders. Die landskap is nie plat nie. Die landskap is vol heuwels en valleie. Die water vloei van die hoogliggende gebiede af na die vrugbare valleie. Hulle hoef nie water te trap nie. Ook dou dit swaar en die dou loop af van die klipperige landskap en maak die grond onder die klippe vogtig, sodat die gras groei rondom die klippe, wat uitstekende weiding vir die skape verseker. In Kanaän hoef hulle nie meer leivore te maak nie. Die Here sorg vir hulle.

Dit is die belofte van die Here aan die Israeliete. In die beloofde land sal die Here vir hulle sorg van Nuwejaarsdag tot Oujaarsdag.  Die Here gee die reën en die dou op Sy tyd.

Om die Israeliete moed in te praat, herinner die Here hulle aan die wonderdade wat Hy in Egipte gedoen het om hulle te verlos. Hy verwys na die Here wat die Rietsee laat oopgaan het en die Israeliete droogvoets laat deurtrek het. Die Egiptenare met hulle strydwaens is egter verswelg deur die water toe die Here die Rietsee weer toegemaak het.

Die Here herinner hulle wat Hy in die woestyn vir hulle gedoen het. Dan dink ons onwillekeurig aan die kwartels en die manna, die wolkkolom en die vuurkolom en die water uit die rots. Die Here het heelpad vir die Israeliete gesorg.

Omdat die Here in die verlede gehelp het, sal die Here ook in die Nuwejaar vir hulle help, van Nuwejaarsdag tot Oujaarsdag.

Dit is dieselfde troos waaraan ons kan vashou hier aan die einde van 2022 en die begin van 2023. Die Here sorg van Nuwejaarsdag tot Oujaarsdag.

Die jaar 2022 het sy hoogtepunte en laagtepunte gehad vir elkeen. Die afgelope jaar het ons soveel sterfgevalle in ons gemeente en gemeenskap gehad. Dit was ook finansieel ’n moeilike jaar vir baie van ons, soos die brandstofpryse en inflasie gestyg het. Ons moet egter dankbaar wees vir die laagtepunte waardeur die Here ons gedra het, maar ook die vermoë ontwikkel om die “onopsigtelike” hoogtepunte raak te sien.

Ons sien dikwels net die negatiewe raak en mis die baie positiewe dinge wat die afgelope jaar gebeur het. Dit is soos die dosent wat ’n swart kol op ’n groot wit bord gemaak het. Hy vra toe die studente wat hulle sien. Hulle antwoord dat hulle net ’n swart kol op die bord sien. Die dosent antwoord terug en sê hulle is verkeerd. Dit is waar dat daar ’n swart kol op die bord is, maar wat van die res van die bord wat spierwit is? Ons sien dikwels net die swart kolletjies (die negatiewe) in ons lewe raak en mis die geheelprent van al God se goedheid en guns oor ons lewe.

Soms is verlies vir ons wins. Ons moet alles binne perspektief sien. God laat alles ten goede vir ons meewerk. Somtyds kom uit die slegte wat ons beleef, goeie dinge na vore. Dit laat ons dink aan die volgende legende: “ ’n Rabbi is deur vervolging gedwing om sy vaderland te verlaat, volgens ’n antieke Hebreeuse verhaal, en om in verre lande rond te dwaal. Sy enigste aardse besittings, buiten die klere wat hy gedra het en ’n afskrif van die Skrif, was ’n lamp waarmee hy gestudeer het en ’n donkie waarop hy gery het. Een aand laat, na ’n lang dag se reis, het hy op ’n klein dorpie afgekom waar hy skuiling vir die nag gesoek het. Die dorpenaars het hom egter weggewys. Die enigste skuiling wat hierdie moeë rabbi kon vind, was langs ’n muur wat ’n put aan die buitewyke van die dorp omring het. Hy het probeer om die beste van die situasie te maak; hy het sy lamp aangesteek en uit die Skrif begin lees. Gou het ’n hewige wind opgekom en die lamp herhaaldelik doodgeblaas. Omdat hy nie in die donker kon lees nie, het hy teen die muur gaan lê en probeer slaap. Sy rus is egter gou versteur deur die nabygeleë gebrul van ’n leeu. Hy het net betyds oor die muur gekyk om te sien hoe die leeu sy verskeurde donkie in die struikgewas insleep. Die rabbi was oorweldig met benoudheid, hartseer en ’n gevoel van selfbejammering. Hy het probeer om tot God te bid, maar sy gebede is verhinder deur die baie klagtes en verbittering wat deur sy gedagtes bly gaan het. Uiteindelik, uitgeput, het hy in ’n diep slaap verval. Die volgende oggend, toe hy wakker word en van agter die beskutting van die muur kom, het hy ’n skokkende gesig aanskou. Op die strate van die dorp lê die verminkte liggame van die dorpenaars; gedood deur ’n bose bende plunderaars wat gedurende die nag van die heuwels afgesak het. Dit was eers toe dat die rabbi begin verstaan het, en sy verliese in perspektief geplaas het. As die dorpenaars hom ontvang het, sou hy ook doodgemaak gewees het. As die leeu nie sy donkie doodgemaak en weggesleep het nie, het sy teenwoordigheid hom dalk weggegee. Hy het ’n waardevolle les geleer: Soms kom groot wins uit groot verlies!” (Al Maxey)

Daarom moet ons hier aan die einde van 2022 terugkyk en al God se goedheid raaksien en daarvoor dankbaar wees. Ook uit die negatiewe dinge moet ons sin maak, soos die rabbi in bogenoemde verhaal.

Ons hoef ook nie bang te wees vir 2023 nie. Die Here sorg. Dit is wat Deut 11: 12 sê. Die Here sorg vir ons heeljaar, vanaf Nuwejaarsdag tot Oujaarsdag. 

Omdat die Here in die verlede vir ons gesorg het, sal Hy ook in 2023 vir ons sorg. Uit ervaring weet ons dat God nog altyd gehelp het.  er  

Deut 11 is egter ook ’n wekroep om in die Nuwejaar God se wil te soek en God se gebooie te gehoorsaam. In Deut 11: 1 staan daar: “Julle moet die Here julle God liefhê en altyd sy opdragte gehoorsaam: al sy voorskrifte en bepalings en gebooie.”

Om die sorg van die Here te beleef, moet ons op God se pad bly. Sy Woord is ’n lig op ons pad, sodat ons weet waar om te loop en ons nie sal struikel nie.

Bly heeljaar op die Here se pad en jy sal die sorg van die Here beleef.

Mag u elkeen ook die Here se sorg heeljaar, van Nuwejaarsdag tot Oujaarsdag, beleef.

Amen

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)