NG Kerk Adelaide

SKRIFLESING: Deut 6: 4 – 9

Toe ek ’n kind was, was die Sondagskool altyd na die erediens. Die katkisant het elke Sondag drie punte gekry: een vir sy teenwoordigheid, een vir in die kerk wees en een vir meelewing in die klas. Baie ouers het hulle kinders voor kerk by die kerkgebou afgelaai en dan eers na Sondagskool weer kom oplaai. Die pa’s het gewoonlik die Sondagkoerant in die motor sit en lees terwyl hulle vir hul kinders gewag het. Die  kinders moes dan alleen in die kerk sit, sonder hulle ouers. 

Vir die arme kinders was die boodskap baie duidelik. Kerk toe gaan is nie belangrik nie. Ek moet net aangeneem word en dan kan ek ook Sondae by die huis rondlê. Omdat die ouers godsdiens nie ernstig opgeneem het nie, het hulle ’n geslag grootgemaak wat dink die erediens en die godsdiens is nie belangrik nie.

Die grootste persentasie geloofsoordrag vind deur ouers en grootouers plaas. Hulle is verantwoordelik vir ongeveer 82% geloofsoordrag. Dan speel vriende en onderwysers ook ’n geringe rol in geloofsoordrag en die kerk is maar verantwoordelik vir ’n skamele 1%.

In Deut 6: 4 – 9 word die belangrikheid van geloofsoordrag onderstreep. Daar staan geskryf vanaf vers 6: “En hierdie woorde wat ek vandag vir jou voorskryf, moet jy op die hart dra. Herhaal dit vir jou kinders en praat met hulle daaroor wanneer jy in jou huis sit en wanneer jy op pad is, wanneer jy gaan lê en wanneer jy opstaan. Bind dit as ’n teken om jou hand en laat dit ’n versiering op jou voorkop wees. Skryf dit op die deurkosyne van jou huis en op jou stadspoorte.”

’n Mens leer deur herhaling. Daarom moet godsdiens nie net gereserveer word  vir Sondag nie. Jy moet gedurig met jou kinders daaroor praat, as jy by die huis is en as jy op die pad is. As jy gaan lê en as jy opstaan. Die Jesus-taal moet gedurig in jou huis en as jy op pad is, gepraat word.

Die Joodse mans het die gebruik gehad om ’n gebedsriem van leer om die hoof (tefillen shel rosh) en ’n gebedsriem rondom die arm (tefillien shel jad) te dra. In die gebedsriem was boksies waarin skrifgedeeltes geplaas is. Die gebedsriem van ’n regshandige persoon is aan die linkerarm gedra en dié van ’n linkshandige persoon om die regterarm.. Die betekenis daarvan was om die Joodse gelowige daaraan te herinner dat hy vers 5 deurentyd in sy lewe moet onthou en leef, naamlik: “Jy moet die Here jou God met hart en siel liefhê en met al jou krag.” Jy moet deurentyd voor die aangesig van God lewe. So moet jy jou kinders en kleinkinders ook deurentyd voor die aangesig van God grootmaak.

Verder staan daar in vers 9 dat jy die wet moet opskryf op die deurkosyne van jou huis en op jou stadspoorte. Godsdiens is nie ’n privaatsaak nie. My kinders moet kan sien dat ek my geloof ook buite die huis en in die publieke sfeer van die dorp en stad uitleef.

Die groot vraag is wat leer die kinders by jou as hulle na jou lewe kyk? Sien hulle dat hulle ouers die verkeersreëls gehoorsaam? Wat sien en leer hulle by jou as jy met ander mense praat wat jou mindere is? Sien hulle in jou lewe respek vir ander mense? Leer hulle by jou om ander mense te vergewe? Leer hulle by jou om ordentlik te wees of ongeskik te wees? Ons kan die mooiste Bybelverhale vir hulle vertel en huisgodsdiens hou en hulle Sondagskool laat loop, maar as hulle dit nie ook in ons leefwyse raaksien nie, beteken alles net mooi niks!

Daarom, om ’n funksionele gesin te wees, waar geloofsoordrag plaasvind, is die vraag wat Mark Holmen in sy boek Faith begins at Home vra “What are you passing on?”hier van toepassing.  Jou huis is daarom in ’n sekere sin dié kerk.

Die noodkreet van hierdie preek is: Kom ons sorg dat ons kinders die Here ken! Kom ons maak ’n geslag groot wat die Here ken!

Let op dat dit in die skrifgedeelte nie soseer oor hulle (die kinders se) geloof gaan nie, maar jou geloof! Jou geloof beïnvloed jou kinders se geloof. Jou geloof kleur jou kinders se geloof.

Hierdie geloofsdeling is oral sigbaar:

• Wanneer jy met God besig is op persoonlike vlak – moet jou kinders kan sien dat jy die Here liefhet.
• Wanneer jy in jou huis met jou kinders praat – moet jy die Here lief hê.
• Wanneer jy op reis gaan met jou kinders – moet jy die Here lief hê.
• Wanneer jy gaan slaap en wanneer jy opstaan – moet jou kinders kan sien dat jy die Here liefhet.
• Wanneer jy in die openbaar is waar jou kinders jou kan sien in interaksie met ander mense – moet hulle kan sien dat jy die Here liefhet.   

Chris van Wyk skryf tereg: “Jou geloof gee af op jou kinders. En dit is die beste manier waarop hulle geloof sien, en geloof leer. Gesinsvernuwing begin dus met ’n besluit wat jy neem: ek wil die Here lief hê in alle omstandighede, in my persoonlike lewe, en in my huis en in die wêreld daarbuite.” 

Die doop is ’n lewenslange waarborg dat God vir die dopeling sal instaan en die inisiatief sal neem in Hannes se verlossing. Hannes moet net antwoord op die toesegginge van die verbond. Soos wat ’n voertuig onder versekering ingebring word vir sy dienste  by die handelaar wat die waarborg uitgereik het, moet julle as ouers vir Hannes bring na die kerk waar die evangelieboodskap aan hom bedien sal word.

Hannes is ’n nuwe loot wat groei uit die verbond wat God met Abraham gesluit het. Sy ouers Hannes en Charleé is reeds in die Here se wingerdstok. Kinders van gelowige ouers groei reeds in die wingerdstok. Wanneer onbekeerdes gedoop word, word hulle egter ingeënt op die wingerdstok.

Die sap van die verbond vloei deur die wingerdstok en deur die lote Hannes en Charleé om ook die nuwe loot – klein Hannes – te bereik. Christus se voedingsap voed ook klein Hannes. As julle julle  verbondstaak nakom, Hannes en Charleé, sal klein Hannes ook saam met julle die nuwe geestelike wyn produseer wat van Christus se wingerdstok afkomstig is. God sal deur hom werk en God sal deur klein Hannes Homself verheerlik.

Vir die volgende agtien jaar het julle die heerlikste verantwoordelikheid om vir klein Hannes ’n wonderlike Christelike voorbeeld te stel, sodat hy ook eendag kan ontwikkel in ’n Godsman, wat tot in sy ouderdom ’n pad met die Here stap.

AMEN

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)