NG Kerk Adelaide

SKRIFLESING:  Gal 3: 27

Die ongebore embrio is met ’n naelstring aan die moeder verbind. Met geboorte word daardie naelstring geknip. Met die doop word ’n nuwe naelstring gevorm tussen die dopeling en God. Daarom is die doop ’n belangrike geleentheid in ’n dopeling se lewe. ’n Mens word nie met jou belydenisaflegging deel van die kerk nie, maar met jou doop. Jou doopdatum is die datum waarop jy ingeskryf word in die geskiedenis van die Here se kerk op aarde. So word jy deel van God se verbond, wat met Abraham begin het. Vandag word Francois Loots ingeskryf in God se genadeverbond. Vandag is die belangrikste datum in sy lewe. 

Die doop is God se waarborg oor jou lewe. Met jou doop waarborg die Here dat Hy vir jou gesterf het en al jou sonde afgewas het. Daarom staan daar in Gal 3: 27 die volgende: “…. want julle wat in Christus gedoop is, het Christus soos ’n kleed aangetrek.” Wanneer jy in Christus gedoop is, het jy Christus aangetrek soos ’n kleed wat jou naaktheid, jou sonde bedek. Dit is ’n waarborg dat jy deur Christus se verlossingswerk gered is en nie deur jou eie toedoen nie. Tereg het Charles Spurgeon gepredik: “It is not your hold of Christ that saves you, but his hold of you.”

Wanneer jy ’n nuwe voertuig koop, kry jy ’n fabriekswaarborg vir omtrent 100 000 km of drie jaar. Dit beteken dat die fabriek sal instaan vir enige foute wat die voertuig opdoen in daardie tyd. Die Here Jesus staan ook in vir ons foute en sondes, maar met ’n belangrike verskil, naamlik dat dit ’n lewenslange waarborg is – dat Hy ons sonde weggeneem het of dan ons sondes met Sy “kleed” bedek het.

Die doop beklemtoon dat God alleen die inisiatief neem in ons verlossing en alleen die verlossingswerk doen. Ons kan God nie help nie. Dit het baie skeef geloop toe Abraham en Sara vir God probeer help het.

Die teken  van die verbond voor die doop was die besnydenis. Abraham was die eerste man wat besny is en God het vir hom en Sara ’n groot nageslag belowe soos die sand van die see of die sterre aan die hemelgewelf. Maar alreeds in hulle negentigerjare en nog geen kind op pad nie, het hulle begin twyfel aan God se waarborg van ’n groot nageslag. Hulle maak toe hulle eie plan. Sara moedig vir Abraham aan om by haar slavin Hagar te gaan slaap. Hagar verwek toe die seun Ismael. Maar God staan by Sy waarborg. Hy maak sy belofte waar deur vir Abraham en Sara die seun Isak te gee. Maar toe ontstaan daar twis en jaloesie tussen Sara en Hagar. Abraham is gevolglik gedwing om Hagar en die seun Ismael die woestyn in te stuur. Dit het skeiding gebring en was ook die beginpunt van die eeue-lange Midde-Oosterse konflik. Die Bybel voorspel ook daar sal nooit vrede tussen die kinders van Isak en die kinders van Ismael kom nie. Dit gebeur as ’n mens God se werk uit God se hande neem. Jy verbrou altyd.

Verwarring oor die doop bestaan as jy God nie meer in die sentrum plaas nie, maar die mens in die sentrum plaas. Dan word die mens mede-verlosser van homself. Die mens se keuses word dan die roem en nie meer Christus se algenoegsame verlossingskrag nie.

In die ou kerklike taal is die doop altyd tereg ’n “seël” genoem. ’n Seël het ook die betekenis van ’n waarborg. ’n Koninklike brief het ’n koninklike seël  opgehad om die oorspronklikheid en outentiekheid van die brief te bevestig. Dokumente is met ’n seëlring in was gedruk, verseël. Graaddokumente het ook die seël van die Universiteit op om te bevestig dit is eg en nie ’n vervalsing nie.

Jy kry ook die seël op posstukke. Die seël beteken die posgeld is ten volle betaal. Die posstuk kan afgelewer word. Netso het die Here vir al my sonde betaal. Die doop is daarvan ’n seël.

So is die doop ’n waarborg en seël dat Christus volledig vir al my sondes gesterf het en dat ek nie die Here hoef te help om my te verlos nie.

Wedergeboorte, bekering en heiligmaking is nie my aandeel aan my verlossing nie. God bewerk al die geestelike gawes wat nodig is om Hom te dien en tot eer van Sy naam te leef.

Die doop is nie ’n kinderwyding nie. Die doop is nie die toewyding van kindertjies aan die Here nie. Dit is nie die mens wat handel nie, maar God self wat handel. Nee, die doop is ’n SEëL en WAARBORG wat Jesus vir ons kom voorsien het aan die kruis. Kindertjies word volledig ingelyf in die gemeente as  gelowiges, as deel van die verbond.

Die doop is die seël wat waarborg dat die Here instaan vir al ons sondes. Hierdie seël van verlossing word vanoggend in Francois Loots se lewe bevestig. Die ouers Dawie en Leani kan nooit die waarborg wees nie. Julle kan nie instaan vir sy sonde nie. Net die Here kan instaan vir sy sonde. Dit waarborg Hy in die doop.

Dawie en Leani, julle moet vir Francois getrou deel maak van die kerk, sodat hy deur die kerk geleer kan word om lewenslank nié aan sy geloof vas te hou nie, maar aan die inhoud van die geloof, naamlik die sekerheid dat Jesus vir Francois ook gesterf het.

Die heilige doop kan net eenmaal bedien word, anders twyfel jy aan God se beloftes. Wat God eenmaal belowe het, kan nie betwyfel word nie.

In sommige Anglikaanse kerke is daar die gebruik om wanneer die erediens begin, die volgende ritueel te volg. Die priester ontmoet die ouers en die dopeling in die voorportaal van die kerk, waar daar ’n doopvont staan. Nadat die dopeling gedoop is, dra die priester die kindjie vorentoe na die liturgiese ruimte en stel die dopeling bekend as ’n nuwe lidmaat van die gemeente.

Die dopeling word nie privaat gedoop nie, want dit is ’n inlywing in die verbondsgemeente. Die verbondsgemeente dra medeverantwoordelikheid saam met die ouers om die jong verbondskinders te laat opgroei in die Christelike leer en leefwyse.

Die doop is ’n wonderlike troos. In tye van onsekerheid of aanvegtinge kan jy onthou: maar jy is mos gedoop! Ek was eenkeer ’n besoeker by ’n Anglikaanse kerk. Buite die hoofingang was daar ’n bakkie water gemonteer teen die muur. Ek vra toe wat die doel daarvan is. Die priester antwoord dat as iemand kerk toe kom en jy beleef aanvegtinge, kan jy jou vinger natmaak met die water en dit teen jou voorkop druk om te onthou dat jy mos gedoop is en daarom nie bang hoef te wees nie.

Martin Luther het erge aanvegtinge van depressie gehad. Eenmaal toe hy so ’n aanvegting beleef, het hy op sy houttafel uitgekerf: “Maar ek is mos gedoop.”

Daarom is die doop ’n heerlike troos.  Baba Francois Loots is opgeneem in God se ewige genadeverbond. Herinner hom telkens dat hy gedoop is.

Dit is ’n ewige troos.                                                                           AMEN

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)