JESUS SKEP VIR HOM ‘N FAMILIE AAN DIE KRUIS.

In my bediening as predikant het ek al dikwels opgemerk, dat die dood mense weer bymekaar bring. Ek het al soveel male gesien, hoe familielede wat jarelaas met mekaar gepraat het, by die sterfbed, weer die ou familiebande optel en weer versoen. Jarelange vetes word dikwels ook by die sterfbed begrawe. Die dood herstel verhoudinge.

Met Jesus se dood aan die kruis op Goeie Vrydag, lees ons ook hoedat Jesus ‘n familie skep. Sy moeder Maria het verwese gestaan, besig om haar oudste kind te verloor aan ‘n wrede dood. Johannes, Jesus se liefling dissipel, Johannes het ook daar gestaan. Dan spreek Jesus Sy derde kruiswoord, tussen 09h00 en 12h00.

Jesus het vir Maria gesê: “Daar is u seun.” Toe sê Hy vir Johannes: “Daar is jou moeder.” As’t ware skep Jesus hier nuwe familiebande. Hy bind Jesus en Maria in ‘n nuwe moeder en seun verhouding.

Dit simboliseer ook Jesus wat aan die kruis ‘n nuwe geestelike familie skep, wat ons die kerk noem. Nou is ons nie meer vreemdelinge van mekaar nie, maar broers en susters. Jesus Christus het ons oudste broer geword en ons het ‘n gemeenskaplike Vader in die hemel. Die bloed van Jesus Christus het ons as’t ware gebind as ‘n geestelike familie.

Jare gelede, was dit gebruik gewees dat vriende wat trou deur dik en dun aan mekaar belowe het, hul elkeen hulself met ‘n skerp lem gesny het aan die hand en hulle bloedwonde teen mekaar gevryf het, as teken van hulle lewenslange getrouheid aan mekaar. Daarvandaan kom die woord “bloedbroers” vandaan.

Aan die kruis was dit nie nodig, dat ons bloed hoef te vloei nie. Jesus Christus se bloed het gevloei in ons plek. Deur Sy bloed het Hy ons bloedbroers en bloedsusters van mekaar gemaak. Ons het ‘n geestelike familie geword. Daarom glo ons in EEN HEILIGE ALGEMENE CHRISTELIKE KERK.

Daar staan verder in Johannes 19: 27 (b) dat Johannes vir Maria in sy huis opgeneem het. Dit impliseer versorging en ‘n tuiste. So moet die kerk as geestelike familie vreemdelinge opneem in in hulle midde as broers en susters van mekaar.

Die hartseer van die Christelike kerk, is dat mense aan Jesus wil behoort, maar nie aan die familie van Christus nie. Hulle sal God in hul persoonlike lewe aanbid, maar wil glad nie inskakel by die plaaslike gemeente se wel en weë nie. Hulle distansieer hulself van ander gelowiges. Dit getuig van ‘n stuk meerderwaardigheid of van onbetrokkenheid. Hulle soek redes om nie in te skakel nie. Hulle soek Jesus se liefde en seën in hulle lewe, maar wil self nie ander liefhê of tot seën vir ander wees nie. Dit getuig van uiterste selfsugtigheid.

Wanneer jy in die huwelik tree, trou jy ook met jou skoonfamilie. Hulle word deel van jou familie. Wanneer jy nie jou skoonfamilie aanvaar nie, bring dit spanning en ongelukkigheid in die huwelik. Wanneer jy in ‘n verhouding met Jesus Christus is, moet jy ook die familie van Christus aanvaar en liefhê. Jy kan jouself nie uitsluit van jou aangetroude familie nie.

Jesus Christus kan nie in privaatheid aanbid word nie. Jesus kan net in die openbaar aanbid word saam met ander broers en susters. Die Here Jesus het ‘n gemeenskap van gelowiges geskep, wat ons die kerk noem en Hy wil hê ons moet deel daarvan wees.

Jy kan nie die Here Jesus aanbid, sonder die kerk nie. Jy kan nie sonder die kerk ‘n Christen wees nie. Die Here Jesus het jou geroep om as kerk, deel van Christus se liggaam te wees. (1 Kor 12) Jy is deel van die kudde van die Here. Jy kan nie as ‘n enkele skaap ronddwaal nie. As jy nie deel het aan Jesus se kerk nie, is jy soos ‘n los steen, wat buite die gebou nutteloos rondlê.

Jesus het op Goeie Vrydag aan die kruis gesterf, juis om Sy volgelinge EEN te maak, een huisgesin, een familie en een geloofsfamilie. Ek kan nie buite hierdie EENHEID, myself afsonder op ‘n eiland. Dan is ek doodeenvoudig nie ‘n volgeling van Jesus Christus nie. Wie Jesus volg, moet aktief deel hê aan die Here se kerk.

Die prediker Fred Cradock het geskryf: “ The measure of your christianity is not who you feed, but who you eat with.” Ons kan maklik vir behoeftiges kos gee of ‘n bydrae gee. Maar is ons bereid om saam met hulle te eet? Dit is die toets van ware Christenskap.

Netso kan kan ek nie op die kantlyn van die kerk staan en gedurig die kerk kritiseer nie. Ek moet deelneem aan my geestelike familie se aktiwiteite deur solidêr EEN met my geloofsfamilie te wees.

Mense soek maklike verskonings om nie deel van die kerk te wees nie. Mense kan dikwels hulle medekerkgangers kritiseer as skynheilig en daarom nie kerk toe gaan nie. Wat hulle vergeet is dat die kerk juis ‘n plek van sondaars is. Die kerk is ‘n hospitaal vir gebroke mense. Ek hou myself beter, as ek nie my medekerkgangers omhels ten spyte van hulle foute en al.

Wie Jesus volg, moet Jesus se familie ook volg. Met die derde kruiswoord het Jesus ons juis familie van mekaar gemaak. Daarom moet ons mekaar omhels met Christelike broederskap en aanvaarding.

Die kruis van Christus, is soos ‘n magtige magneet, wat mense nader trek na Christus toe. Maar die kruis trek ons ook soos ‘n magneet na mekaar toe, om ‘n geestelike familie vir mekaar te wees. Sonder die magnetiese krag van die kruis, sal ons in die donker koue alleen staan.

Mag die magnetiese krag van die kruis jou na Christus en ook na jou mede gelowige toe trek.                                                 AMEN

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)

SLAWEKIND WORD KIND VAN GOD.

Ek het iewers die volgende moderne gelykenis gelees:

Lank gelede in die tyd van slaweny het ‘n slawegesin op die plaas van ‘n edelman gewoon. Hulle was natuurlik die eienaar se eiendom.

Die slaweseun, Klaas het mettertyd ‘n maatjie van die eienaar se seun, Chris geword. Hulle het werklik groot maats geword en so lief vir mekaar dat Chris by sy ouers daarop begin aandring het, dat Klaas by hulle in die huis moet kom woon. Na baie worsteling, het die edelman en sy vrou, omdat hulle slegs die een seun gehad het, besluit om aan Chris se versoek te voldoen. Maar hulle het met die slawegesin ooreengekom dat Klaas nie net by hulle kom woon nie, maar dat hulle hom ook wettiglik aanneem. Dit was ‘n geweldige stap om te neem omdat hulle reeds deur die bure en die hele gemeenskap verwerp is as gevolg van die “onbehoorlike” vriendskap tussen hulle seun en die slaweseun.

Die aand nadat hulle die outjie se paar karige besittinkies na die plaashuis oorgedra en hy ingetrek het, sit die “nuwe” gesin aan die tafel. Na ete maak die pa keelskoon en sê toe ‘n paar dinge wat Klaas se lewe ingrypend sou raak:

• Klaas, van nou af moet jy my nie meer “baas” noem nie, maar “pappa”, net soos wat Chris my noem. Want jy is nou wetttiglik my seun. Ek het jou aangeneem.

• Chris was tot nou my enigste erfgenaam. Hy sou alles erf, my plaas en al my besittings. Ek het vandag my testament laat verander, alles word nou tussen julle verdeel. Elkeen kry eweveel.

• Jy word nou deel van ons familie. Jou nageslag sal ons van dra. Dit is ‘n aristokratiese van en daarom sal jy nog in die toekoms as edelman geëer word.

• Maar voor dit gebeur, lê daar baie swaar tye vir jou voor. Chris word reeds verwerp deur sy maats. By die skool wil hulle nie meer met hom speel nie. Jy sal oral saam met hom gaan en hulle sal ook nie met jou wil praat nie. Jy sal saam ly, dit is deel van jou erfporsie.

Toe het die man gevra:”Klaas, sien jy kans daarvoor?” Klaas het sy kop op sy arms laat sak en lank stilgebly. Toe het hy opgestaan, om die tafel gestap, die man in die oë gekyk en gesê:”Pappa!” Sy pa het hom toe op sy skoot getel en gesê:” Van nou af gaan ons jou ook nie meer “Klaas” noem nie. Omdat jy nou my seun is en Chris se vroer, noem ons jou “Christen.” Maar onthou: Al gaan jy saam met hom erf en eendag saam met hom geëer word, sal jy intussen ook saam met hom moet ly.

Verstaan u die simboliek in die moderne gelykenis:

• Die pa, die edel maan is God.

• Chris is Christus.

• Klaas is die slawekind, ek en jy.

• Spottende maats is die wêreld.

Daarom is die tema van die preek:

SKOPUS: Slawekind word kind van God.

Kom ons kyk na die vier gedeeltes van die preek:

PARS 1: Ek het jou aangeneem.

Besef ons watter wonderwerk is dit dat God ons aangeneem het. Besef ons dat daar vir God nie onderskeid is tussen ons en Jesus Christus, Sy eie Seun nie.

Soos die volgende storie: Twee boeties sit in die skool in dieselfde klas. Juffrou skryf die name en geboortedatums op. Jannie is sewe, hy verjaar die 1 ste Mei. Pieter is ook sewe, hy verjaar die die 1 ste Augustus. Juffrou kry vreemd op. Twee boeties wat ewe oud is, wat net drie maande na mekaar verjaar? Ja, juffrou sê Pieter effens onseker. Dit is so, want een van ons is ‘n aangenome kind, maar juffrou, ongelukkig weet ek nie watter een nie. Ons ouers behandel ons dieselfde.

God het ons aangeneem as sy eie seuns en dogters, ja, soos sy eie. Wat ‘n voorreg!

Ons is nie meer slawe van die sonde nie. Ons is nie meer in kettings nie. Ons is vry van die sonde en sondeskuld. God het ons aangeneem.

Die wonder is natuurlik dat God ons aangeneem het en nie omgekeerd nie. ‘n Weeskind kan mos nie sy pa aanneem nie, nee dis die ouers wat die weeskind aanneem. God is nie “wees” nie, ons is “wees”. Ons was die slawe, maar nou nie meer!

Wanneer God ons aanneem doen hy dit onvoorwaardelik! Wonderlike Evangelie! Soos Chris by sy pa gepleit het om Klaas aan te neem, so het Christus vir ons gepleit, dat God ons moet aanneem.

Daarom leer God ons bid: “Ons Vader wat in die hemel is.”

PARS 2: Ek laat jou erf.

God laat ons erf uit die rykdom van Sy skatkamers: Nie alleen die ewige lewe en die nuwe Jerusalem nie, maar ook ‘n nuwe lewe. Hy skenk vir ons die wedergeboorte, die bekering, die regverdigmaking, die heiligmaking en volharding.

Hy beklee ons met geestelike gawes sodat ons lewens kan getuig dat ons onder die slawerny van die sonde uit is en werklik nuwe mense kan wees. Wat ‘n erfporsie? Oms soos konings te kan lewe eendag, maar ook nou alreeds.

PARS 3: Ek verander jou naam.

God kan mense verander. Hy het al talle mense, duisende der duisende verander.

Hy het Abram verander na Abraham. Hy het Saulus verander na Paulus. Hy het Simon verander ma Petrus. Selfs bome verander Hy: Doringbome word sipresse en dissels word mirtebome. Daarom verander God slawekinders onder die sonde, na Christenne, kinders van God. Motte word die mooiste vlinders.

Jou naam is CHRISTEN, afgelei van jou oudste broer Christus. Moet dit nooit vergeet nie.

PARS 4: Jy sal saam ly, dis deel van jou erfporsie.

Omdat Chris met Klaas gespeel het, het sy maats hom gespot en uitgeskuif. Omdat Christus in mense soos ek en jy belang gestel het, het mense Hom ook gespot en uitgeskuif na Golgota en hom verwyder uit die samelewing.

Omdat Klaas, broer van Chris geword het, het hy ook begin om lyding te verduur. Wie broer en suster van Christus geword het, sal ook bereid moet wees om spot en lyding te verduur.

Maar eendag sal ons ook deel hê aan Sy heerlikheid.

Ten slotte:

Julle is nie meer slawekinders nie! Julle is kinders van God!

Ons het gesien:

• Ons is aangeneem …. ons mag God as ons Vader, ons Pappa aanspreek.

• Ons word erfgename

• Ons kry ‘n aristokratiese van …. ‘n nuwe naam: CHRISTEN.

• Lyding is deel van ons erfporsie

Kinders, van God en sien die krone op julle koppe blink. Julle is prinse en prinsesse in die Here se Ryk. Julle het “regtig” die kinders van God geword.

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)