NG Kerk Adelaide

SKRIFLESING: 1 Samuel 25: 2 – 44

In ons gelese gedeelte lees ons van Abigajil, wat met ‘n korrelkop en onbeskofte man Nabal getroud was.

Nabal, was ‘n man in Maon, wat sy boerdery in Karmel gehad het. Hy was skatryk en het drie duisend skape en duisend bokke gehad. Wanneer die gebeure afspeel was hy juis besig om sy skape in Karmel te skeer.

In dieselfde tyd was Dawid en sy manne ook in die gebied en hy het gehoor Nabal skeer skape. Hy het toe tien jongmanne gestuur na Nabal en vir hom gesondheid en goeie wense toegewens. Dawid het gesê dat die boodskappers ook moet vermeld dat sy manne Nabal se skaapherders beskerm het en seker gemaak het dat niks van Nabal se kleinvee wegraak nie. Dawid se manne het as’t ware soos ‘n plaaslike sekuriteitsmaatskappy die vee van Nabal opgepas.  Dan kom Dawid met ‘n vriendelike versoek in vers 8: “Gee dan asseblief wat u byderhand het vir u dienaars en vir u seun, vir Dawid.”

Die onbeskofte korrelkop Nabal het totaal sy humeur verloor en terug laat weet dat daar baie slawe is wat wegloop van hulle eienaars. Hy gaan nie die brood, water en vleis van sy skeerders afstaan aan Dawid nie.

Dawid was ook nie maklike man nie.  Ook hy was maar bietjie van ‘n korrelkop en het sy humeur onnodig verloor. Dawid het vierhonderd man gereed gemaak om na Nabal te gaan en hom en almal wat manlik was in sy kamp dood te maak.

Een van die veewagters het die vir Abigajil, die vrou van Nabal gegaan en haar vertel, dat Dawid en sy manne hulle skaapwagters opgepas het en dat Nabal nie vir Dawid enige vergoeding wil gee nie. Nou kom Dawid om Nabal en almal wat manlik is in die kamp dood te maak.

Abigajil was nou vrou alleen vasgevang tussen die twee korrelkoppe van mans, wat altwee verkeerd en humeurig optree. Dan kom sy as een van die  Bybel se groot vredemakers vorentoe. Abigajil het gou twee honderd brode, twee kruike wyn, vyf gaargemaakte skape, vyf emmer gebraaide koring, honderd trossies rosyntjies en twee honderd koeke gedroogte vye gevat en dit op donkies gesit en dit vooruit vir Dawid gestuur. Sy het vir haar man Nabal niks hiervan gesê nie en toe later self na Dawid gegaan. In groot nederigheid het sy voor hom gekniel en bely dat haar man ‘n dwaas is en dat Dawid tog vir hulle genadig moet wees. Sy het ‘n lang betoog gevoer oor hoekom Dawid hulle moet spaar en sy het ook die lof van Dawid besing.

In vers 32 kom Dawid toe tot sy sinne en onderneem om die saak daar te laat staan en nie vir Nabal en al die manlikes in sy kamp dood te maak nie. Hy het ook die goed wat Abigajil gebring het aanvaar en haar bedank dat sy hom gekeer het om bloed te vergiet en die reg in eie hande te neem.

So het Abigajil, die vredemaker geword tussen twee korrelkoppe.  Sy het gekeer dat bloed vloei. Deur haar optrede kon sy die onbeskofte Nabal en die humeurige Dawid albei tem.

Toe Abigajil by die huis kom het haar man partytjie gehou en was dronk. Sy het hom niks vertel voor die volgende oggend toe hy nugter was nie. Nabal was so geskok, hy het ‘n beroerte gekry en was verlam. Omtrent tien dae later het hy weer ‘n ernstige beroerte gekry en het gesterf.

Toe Dawid verneem van Nabal se dood het hy dadelik manne gestuur na Abigajil se huis en gesê dat Dawid wil haar sy vrou maak. Sy was egter bereid om net ‘n slavin te word van Dawid. Tog het sy op ‘n donkie, met met haar vyf slavinne gegaan en in die huwelik getree met Dawid. Sy was Dawid se tweede vrou.

Daar is niks so hartseer as om met ‘n twisgierige man of vrou getroud te wees nie. Daar is ook niks so erg soos ‘n vriend of kollega by die werk wat rusie aanjaag nie. Om met ‘n korrelkop of humeurige persoon saam te leef of te werk, is een van die goed wat ‘n mens se energie tap. Dink net hoe swaar moes Abigajil nie gekry het in haar huwelik met Nabal nie. Eintlik was sy ‘n mishandelde vrou. So is daar baie mishandelde vroue en mishandelde mans en mishandelende kollegas, wat die onbeskoftheid van ander moet verduur.

Om ‘n Geesvervulde mens te wees, wil Pinkster ons daaraan kom herinner om nie twisgierig en onbeskof te wees nie. Geesvervulde mense is vredemakers soos Abigajil. Hulle ontlont konflik en bring vrede. Hulle is die minste en gee alles om vrede te bewerkstellig.

‘n Korrelkop of ‘n humeurige mens is vol van hulself en leeg van die Heilige Gees. Dit gaan net oor hulle en hulle belange. Hulle sal die wêreld vernietig, net om hulle sin te kry.

Dieselde geld vir die politiek. ‘n Politikus leef van konflik, maar ‘n staatsman soek vrede vir alle parte en volkere. So was Nelson Mandela ‘n staatsman, want hy het die belange van alle Suid Afrikaners op sy hart gedra. Met die Wêreldbeker eindstryd van 1995 was hy op die rugbyveld saam met die seëvierende Sprinkbokke, om die Wêreldbeker vas te hou vir alle Suid Afrikaners.

‘n Vredeliewende woord, ‘n glimlag en ‘n kompliment keer die grimmigheid af. Moenie kwaad met kwaad vergeld nie, maar vergeld kwaad met die goeie. Moenie olie op die vuur gooi nie, maar smoor die vuur met jou liefdevolle benadering.

Gavin Reid sê tereg dat ons nie “sjalom” (vrede) moet verstaan as iets wat weggeneem moet word om vrede te veroorsaak nie, maar eerder iets wat toegevoeg moet word om vrede te veroorsaak. Dit neem nie noodwendig al die stryd weg nie, maar dit verander die situasie deur die toevoeging van liefde, sorg en hulp.  Vredemakers skep ‘n positiewe lewensruimte vir ander mense, sodat almal gelukkig onder God se son van genade kan leef. Abigajil het so geleef.

 William Jennings Bryan vertel ‘n sprokie oor vrede: “Vertel my wat is die gewig van ‘n sneeuvlokkie” het die mossie aan die wilde duif gevra. Die duif het geantwoord: “Niks meer as niks.” “In daardie geval gaan ek vir jou ‘n wonderlike verhaal vertel.” Het die mossie gesê: “Ek het op ‘n tak gesit terwyl die sneeu. Dit was nie ‘n storm nie. Dit het net so saggies gedriesel, sonder enige geluid of klank. Ek het die sneeuvlokkies getel wat op die tak geval het. Dit was 3 741 962. Niks meer as niks – soos jy gesê het – toe breek die tak.” Die mossie het toe weggevlieg. Die duif wat ‘n outoriteit op vrede is sedert Noag se tyd het hieroor nagedink. Hy het tot die slotsom gekom: “Miskien kom net een mens se stem kort om vrede op aarde te laat kom.”

(Ds. Paul Odendaal is leraar van die NG Kerk Adelaide.)